We’ve updated our Terms of Use to reflect our new entity name and address. You can review the changes here.
We’ve updated our Terms of Use. You can review the changes here.

Κ​ί​ν​δ​υ​ν​ο​ς Ε​ξ​ό​δ​ο​υ

by Ηλίας Σκούρας

/
  • Streaming + Download

    Includes unlimited streaming via the free Bandcamp app, plus high-quality download in MP3, FLAC and more.
    Purchasable with gift card

      €9 EUR  or more

     

1.
Αν έχεις μνήμη ασ'τη να φύγει Αν έχεις δρόμο έχω γκρεμό Τρύπια σημαία,νύχτα λαθραία Δίνω αγάπη παίρνω χαμό Αν έχεις χρόνο σου δίνω πόνο Αν έχεις χώρα έχω φυγή Λόγια ξυράφι,μένω στο ράφι Δίνω τα πάντα ,παίρνω οργή Κι έτσι λοιπόν είμαι απών Δε με πιστεύει κανένας πια Βάζω φωτιά ,καίω χαρτιά Μπαίνω σε βάρκα χωρίς κουπιά Κι έτσι λοιπόν είμαι απών Χωρίς πατρίδα ,χωρίς ψυχή Πέφτεί η βροχή,στάζει η πληγή Το σύμπαν όλο θα εκραγεί...
2.
Περίσσεψαν τα σίδερα αγύρτες και ρουφιάνοι Μου φόρεσαν χαράματα αγκάθινο στεφάνι Τα φώτα σκοτεινιάσανε, ο ήλιος τώρα σβήνει Της νιότης μου η θάλασσα κάηκε στο καμίνι Υπόγεια δωμάτεια προβάλλουν στη ζωή μου Παρείσακτα φθηνώπορα στα βάθη της ερήμου Οι πόλεις σ'άδεια γήπεδα χορεύουν κάθε βράδυ Έρωτες και χαμόγελα πνίγηκαν στο πηγάδι Καράβια που σφυρίζουνε μπαίνουνε στο λιμάνι Τη μνήμη μου λογχίζουνε κι ο ύπνος δε με πιάνει Του φόβου μου τα έγκατα θερίζουν τα ξυράφια Ποιος το κορμί μου έριξε σ'απάτητα χωράφια Στον κόσμο αυτό γεννήθηκα μ'ενα βραχνά στην πλάτη Υπόδικοι ,κατάδικοι μου κλείσανε το μάτι Τώρα στο περιθώριο πατώ της ιστορίας Τα ίχνη μου γυρεύοντας στα άκρα μιας πορείας Ο χρόνος με προσπέρασε γυρνώντας το κεφάλι Κι εγώ τα ξημερώματα ανοίγω ένα μπουκάλι Αιώνες προσπεράσανε έξω απ'την αυλή μου Οι βάρβαροι αλλώσανε τη γη και το φιλί μου Στον κόσμο αυτό γεννήθηκα μ'ενα βραχνά στην πλάτη Υπόδικοι ,κατάδικοι μου κλείσανε το μάτι Τώρα στο περιθώριο πατώ της ιστορίας Τα ίχνη μου γυρεύοντας στα άκρα μιας πορείας
3.
Ζω μεσ'το μέλλον που δεν διάλεξα να υπάρχω Οι επιλογές μου λιγοστές από παιδί Μέσα στο βούρκο που γεννήθηκα και είμαι Ζάρια η ζωή μου,δανεικά,καταστολή Και κάθε μέρα μου γεμίζουν το κεφάλι Δημοσιογράφοι,υπάλληλοι γερμανικοί Μα από χρόνια έχω σπάσει εγώ τον δέκτη και ζω ανέμελα σ'ένα όνειρο γιαπί Με θολωμένο τον εγκέφαλο σ'αφήνουν Δίχως αξία ,να γουστάρεις τη ζωή Προδότες ,διάβολοι που μόνοι τους τα φάγαν Βρώμικα χέρια αχόρταγοι πολιτικοί Έλα και συ και πάλεψε ως το τέλος Κι αν σου χει μείνει μόνο η δίψα για ζωή Για όσα δεν έκανες δάκρυ να μη σταλάξεις Αν θέλεις να'χεις λευτεριά για ανταμοιβή
4.
Ξυπνάς μέσα σε ένα χθες γεμάτο ντροπή Ανοίγεις τα παράθυρα σε μία προτροπή Γίνε ένας άλλος άνθρωπος, μαγκούφης , μανιασμένος Σε ένα θέατρο φθηνό ,πελάτης διαβασμένος Περνάς σε ένα σήμερα.Φοβάσαι κάθε βήμα Κοιτάς τριγύρω σου θολά.Ψάχνεις για νέο κτήμα Ξυπνάς σε ένα αύριο π΄τωμα που περπατάει Κοιτάς τον άνθρωπο απ'τα χθες τα λόγια να μασάει Ζεις και δεν ξέρεις το γιατί.Που πας,γιατί αναπνέεις Δεν έχεις λόγους κι αφορμή, σε όλα καταρρέεις Δεν έχεις γιους να σε κρατάν.Δεν έχεις νου και κρίμα Κάθε σκουπίδι που μασάς ειν'ένα ακόμα βήμα Πορεία για το χθες τραβάς και ντρέπεσαι να υπάρχεις Το σήμερα σε καρτερά,στιγνός ,τρελός, μονάρχης Μα αύριο θα'ναι αργά,θα'χει μισέψει η μέρα
5.
Λευτέρωσε τα όνειρα να βγουν απ'τα υπόγεια Να ζήσουν ένα βράδυ,της άνοιξης το άρωμα της Κυριάκης το χάραμα και διώξε το σκοτάδι Λευτέρωσε τα κύματα και πνίξε τα προσχήματα Στη φόρα του αέρα,η θλίψη έχει όριο το λάθος περιθώριο ν'αλλάξει σε μια μέρα Λευτέρωσε τον έρωτα να βγει απ'τα ξενέρωτα τα ράφια της βιτρίνας,στους δρόμους ειν'τα θαύματα χορεύουνε τα τραύματα στον ήχο μιας σειρήνας Λευτέρωσε τα θέλω σου.Των πρέπει το μπουρδέλο σου, βάλε το στη γωνία.Ξεπλήρωσε το θάνατο μ'ενα φιλί αθάνατο και βγάλτον στην πορνεία Η τυραννία του μυαλού είναι βαρίδι Άσε τη σκέψη επιτέλους μοναχή Να περπατήσει με σανδάλια στη βροχή Αυτά που είχα να σου πω στα είπα ήδη
6.
Ποιος μας το έστησε αυτό το ραβαΐσι Μέσα στα άχυρα πετάνε το κρασί μας Και στα συσσίτια μας κερνούν χολή και ξύδι Να ξεδιψάσει, ρε, η κάψα για ζωή μας Και σε πληγές που με κόπο είχανε κλείσει Βιτσιές χαράζουνε και πάνω μας χιμάνε Πολιτικοί και φαύλοι κύκλοι έχουν γεμίσει λόγια ξεράσματα που απάνω μας πετάνε Ποιος σκαρφίζεται κλουβιά και δεκανίκια Να σακατέψει όλα όσα περπατάμε Και μόλις τα χέρια μας πιαστούν απ'τα ζαλίκια Μόνοι μας μέσα απ'το κλουβί μεσ'τη ζωή θα πάμε Ποιος να το έστησε αυτό το πανηγύρι Στα κρεμαστά του φώτα ο φόβος να κομπάζει Και το ζαβλάκωμα της μέθης να τον θρέψει Τη λευτεριά μέσα στα μάτια δεν κοιτάζει Ποιος μας το έστησε αυτό το ραβαΐσι Και σε βραγιές βάζουν τ'αγέννητα παιδιά μας Με αρλεκίνους έχουν τώρα συμμαχίσει Από το λίκνο ροκανίζουν τα όνειρά μας Ποιος σκαρφίζεται κλουβιά και δεκανίκια Να σακατέψει όλα όσα περπατάμε Και μόλις τα χέρια μας πιαστούν απ'τα ζαλίκια Μόνοι μας μέσα απ'τη ζωή μεσ'το κλουβί θα πάμε
7.
Πόλη χωμένη στο παλτό της καλοκαίρι Γκρίζες αφίσες τσαλακώνουνε τη μέρα Ξύπνησα άσχημα ετούτη τη Δευτέρα Σφάζω τον ήλιο μ'ένα κοφτερό μαχαίρι Βλέπω τα πλοία που βουλιάζουν στο λιμάνι Όλα τα λάθη της ζωής μου είναι ίδια Μεσ'το δωμάτιο τα πιο όμορφα ταξίδια Πράγμα αλλόκοτο του κόσμου το χαρμάνι Λόγια γραμμένα σε παγκάκια και σε τοίχους Δεν έχει τέλος του μυαλού η τυραννία Βγαίνει η μνήμη κάθε βράδυ στην πορνεία Και ξεπουλιέται ακριβά σε τυμβωρύχους Κόβω το νήμα του καιρού μ'ένα ξυράφι Μπαίνω σε άδεια σκουριασμένα λεωφορεία Στα πανηγύρια ξενυχτώ στην Ικαρία Ήμουνα δύσκολος και ξέμεινα στο ράφι Ότι απέμεινε κι αυτό μας χαιρετάει Μήλος , Αντίπαρος , Ηράκλειο και Δονούσα Ειν' η Ελλάδα μια κοιλιά εγκυμονούσα Κάθε χαράματα νεκρά παιδιά γεννάει Λόγια γραμμένα σε παγκάκια και σε τοίχους Δεν έχει τέλος του μυαλού η τυραννία Βγαίνει η μνήμη κάθε βράδυ στην πορνεία Και ξεπουλιέται ακριβά σε τυμβωρύχους
8.
Είναι μέρες που παιδεύομαι Είναι νύχτες που τρελαίνομαι Είναι ώρες που βυθίζομαι Είναι χρόνια που γκρεμίζομαι Είναι λόγια που φωνάζουν Είν' οι λέξεις που με σφάζουν Είναι μέτρα που βουίζουν Είν' οι ρίμες που με βρίζουν Είν' η γη που καίει Η μοναξιά που παραπαίει Είν' η οσμή του χρόνου Η σιγουριά του δολοφόνου Είναι πάθη που κοχλάζουν Είναι λάθη που λιμνάζουν Είναι φίλοι που μ'αρνήθηκαν Είναι ιδέες που νικήθηκαν Είναι μάτια που σκοτείνιασαν Είναι χείλη που ωρίμασαν Είναι μνήμες που κλειδώθηκαν Είν' οι σκέψεις που σταυρώθηκαν Είν' η γη που καίει Η μοναξιά που παραπαίει Είν' η οσμή του χρόνου Η σιγουριά του δολοφόνου
9.
Γυμνός πετάς με δαίμονες μιλάς Ναυάγιο της νύχτας που φαντάσματα ζητάς Παραπατάς. Γυρνάς. Παλιά γραφή κρατάς Δεν ξέρεις να διαβάζεις , λοβιτούρες μου πουλάς Μανέ βαστάς και χαβά τρεμουλιαστά κρατάς Κι αυτό που πάντα αγάπησες στα ζάρια το σκορπάς Και στο μεθύσι τη δίκοπη κρατάς Και στα χαμίνια νταμίρα να κερνάς Για θέαμα και λάχανα ψωφάς Βρε βλάμη σκας, καλαμπαλίκια σπας με την επιμονή σου μεσ' τους πόθους να κυλάς Κουτρουβαλάς , ξεσπάς , βραχνή στριγκιά πετάς Φοβάσαι το σκοτάδι και με τις σκιές κεντάς Σφιχτό χαλκά εσύ φοράς , σε παίρνει ο βοριάς και στα 40 κύματα μαθές να κολυμπάς Και στο μεθύσι τη δίκοπη κρατάς Και στα χαμίνια νταμίρα να κερνάς Νταλγκάδες και ρευστό επιζητάς
10.
Πέφτει το σούρουπο κι ο δρόμος που είναι ποταμός Πλημμυρισμένος με μυρμήγκια που' χουν βγει για ψώνια Κοντά Χριστούγεννα και γίνεται πανζουρλισμός Τρέχουν μπας κι αγοράσουν μιαν απόλαυση αιώνια Και μπαινοβγαίνω από μαγαζί σε μαγαζί Με δελεάζουν τ'άψυχα αντικείμενα του πόθου Θέλω με ηδονή ν'αρμέξω τούτο το βυζί Κι ας πιω το γάλα ενός κόσμου ψεύτικού και νόθου Κι αν το μυαλό μου και το σώμα μου γερνά Καινούργια ρούχα αγοράζω για να ξανανιώσω Μα σαν ποντίκι στον τροχό που όλο γυρνά Τρέχω τη στέρηση μου στο κλουβί ν'ανακυκλώσω Ξέρω το νέο να παλιώσει δεν αργεί Κι ένα πιθάρι δίχως πάτο δεν θα το γεμίσω Μα, δεν είναι όλα μια εμπορική ανταλλαγή Σου πήρα κάτι απλά για να σ'ευχαριστήσω Έχει νυχτώσει πια κι ο δρόμος που ήταν ποταμός Δεν απειλεί την κοίτη του μ'ακράτητη πλημμύρα Με τα κουτιά ψευδαίσθησης με μεταφέρει ο συρμός Και γω, υπ' ατμών, γυρνώ με το πακέτο που σου πήρα Κι αν το μυαλό μου και το σώμα μου γερνά Καινούργια ρούχα αγοράζω για να ξανανιώσω Μα σαν ποντίκι στον τροχό που όλο γυρνά Τρέχω τη στέρηση μου στο κλουβί ν'ανακυκλώσω
11.
Πόρτες , παράθυρα κλειστά και σφαλισμένα Λάσπες στους δρόμους της Αθήνας τις πλατείες Ψάχνω να βρω της μοναξιάς μου τις αιτίες Πλοία στον πάτο του βυθού ναυαγισμένα Πόλεις που χάθηκαν στο πλήρωμα του χρόνου Άσωτοι αγγέλοι που μοιράζουν υποσχέσεις Βάλε μια μάσκα πονηρή για να αρέσεις Θήτες αμήχανοι στο τέλος κάποιου φόνου Νίκες και ήττες μόνο για τους κερδισμένους Αυτό που μένει είναι μια οφθαλμαπάτη Όνειρα γκρίζα ,κλειδωμένα στο ντουλάπι Ακροβατώ πάνω σε φάρους χαλασμένους Βάρβαροι άλωσαν τις πύλες της σελήνης Λόγια μετέωρα στο σύμπαν αιωρούνται Οι αναμνήσεις σου σε προσφορά πουλιούνται Ίχνη χαμένα στα στενά της Σαντορίνης Φώτα περίεργα κυκλώσαν τα σκοτάδια Έχει αρχίσει από ώρα να χιονίζει Σ' αυτό τον κόσμο την αγάπη ποιος ορίζει Κι εγώ στο σώμα μου κοιτάω τα σημάδια Νίκες και ήττες μόνο για τους κερδισμένους Αυτό που μένει είναι μια οφθαλμαπάτη Όνειρα γκρίζα ,κλειδωμένα στο ντουλάπι Ακροβατώ πάνω σε φάρους χαλασμένους
12.
Αφήστε με να λυτρωθώ σ' ένα μπουκάλι μπύρα Ανίκητος ο θάνατος κι ο έρωτας αλμύρα Την άνοιξη να υποδυθώ μήπως και σε κερδίσω Το αίνιγμα της ομορφιάς εγώ να σου το λύσω Αφήστε με να ξοδευτώ στου αλκοόλ τη βρύση Να ρέει ο οίνος αφθονος κι η νύχτα να κρατήσει Να πέσω κάτω ανάσκελα μήπως και μπερδευτούμε Ν' ανθίσουνε οι θάλασσες , στα βάθη ν'ανοιχτούμε Κι όταν θα ξεμεθύσω θα είναι μεσημέρι Μ' ένα παλιό μαχαίρι τον έρωτα θα ξύσω Κι όταν σ' αναζητήσω θα έχει πια βραδιάσει Το τρένο θα' χω χάσει κι απ' το μηδέν θ' αρχίσω

credits

released July 7, 2021

license

all rights reserved

tags

about

Ηλίας Σκούρας Greece

Απο Λαμία.To καλοκαίρι του 2010 καθώς ετοίμαζε την 1η του δουλειά έπαιξε στο Φεστιβάλ Οίτης με Θ.Μικρούτσικο,το 2014-2015 εμφανίστηκε σε πολλά unplugged lives σε όλη την Ελλάδα με τον Κώστα Παρίσση και έπαιξε με τη μπάντα του στο 4ο Φεστιβάλ Αρβανίτσας τη 2η μέρα με Μ.Πασχαλίδη και Γ.Χαρούλη. Το καλοκαίρι του 2016 άνοιξε τη συναυλία των Χαίνηδων στην Αταλάντη.2021 νέος δίσκος Κίνδυνος Εξόδου ... more

contact / help

Contact Ηλίας Σκούρας

Streaming and
Download help

Report this album or account

If you like Ηλίας Σκούρας, you may also like: